Eenvoudige patronen, zoals een vogel of een anker, kunnen in twee of drie groeiseizoenen gevormd worden.

De buksboom wordt in de symmetrische opgebouwde Franse baroktuinen veel gebruikt om perken af te schermen.

Klik op de thumbnails als je de grote foto's (respectievelijk 169 Kb en 178 Kb) wilt zien. Links: In de Hortus fungeren de Buxus struikjes als afscheidingen in het Halfrond Rechts: In de Historische Tuin Aalsmeer heeft men met Buxus struikjes de naam van de tuin geschreven. Foto's : Fred Triep

De kleine struik kan ook in vormen worden geknipt. Eenvoudige patronen, zoals een vogel of een anker, kunnen in twee of drie groeiseizoen uit stekken gevormd worden. Moeilijke modellen (zoals de stoel op foto) vergen wel tien jaar. In de Historische Tuin Aalsmeer worden een aantal traditionele vormen van de Buxus gekweekt, zoals de wieg, het anker, de zeilboot en de vogel (kip of pauw).

	Deze foto's zijn gemaakt in de Historische Tuin Aalsmeer Klik op de thumbnails als je de grote foto's (respectievelijk 169 Kb en 178 Kb) wilt zien. Links boven: Stoel, gevormd uit een Buxus struik Links onder: Zeilboot, gevormd uit een Buxus struik Rechtsboven: Twee kippen, gevormd uit Buxus struiken Rechtsmidden: Pauw, gevormd uit een Buxus struik Rechtsonder: Spiraal, gevormd uit een Buxus struik Foto's : Fred Triep

De buxus krijgt zijn eerste snoeibeurt bij voorkeur voor de zomer, liefst begin mei. Dan loopt de plant nog geen gevaar om door de zon te verbranden. Een tweede snoeibeurt kan eventueel in september plaatsvinden.

Buxus zaait twijfel

Tot het geslacht Buxus behoren ongeveer dertig soorten. Er zijn in de loop der eeuwen wel negentig soorten beschreven, maar een groot deel daarvan is waarschijnlijk niet geldig. Het geslacht Buxus komt voor in Midden- en Zuid- Amerika, Afrika, Azië, Afrika en het Middellandse Zeegebied. De bekendste soort is B. sempervirens, die in zuid- Europa en Turkije in het wild voorkomt.
Het geslacht Buxus wordt samen met de geslachten Notobuxus, Pachysandra, Sarcococca en Styloceras tot de familie Buxaceae (Buxusfamile) gerekend. De planten uit deze familie zijn groenblijvende struiken of kruidachtige planten. Er is nog veel twijfel onder botanici over de exacte plaats van deze familie in de orden van de Tweezaadlobbigen Planten.(Dicotylen).

Giftig of gezond?

De tegenover elkaar staande bladeren zijn gaafrandig, elliptische en leerachtig.  Ze blijven in de winter aan de struik zitten. De geelgroene bloemen zijn onopvallend en zitten als brede kluwens in de bladoksels. Er zijn aparte mannelijke en vrouwelijke bloemen, maar de buxus is eenhuizig: mannelijke en vrouwelijke bloemen zitten op dezelfde plant. De struiken bloeien in de periode maart/april.
De buxus heeft naast zijn waarde in de tuin ook andere gebruikswaarden. In de katholieke kerk werd hij vaak als vervanger van de palmtak gebruikt, omdat deze laatst in de gematigde en koude streken niet gemakkelijk te krijgen was. Buxusextracten zijn ook al eeuwen medicinaal gebruikt en zouden tegen verschillende kwalen helpen. In Frankrijk worden buxusbladeren gekookt en dit aftreksel zou helpen tegen griep en andere ziekten. Er zijn echter ook berichten, dat buxine, het alkaloïde dat in het extract zit, in hoge concentratie dodelijk kan zijn bij paarden en varkens.
De buxusstruik levert hard hout, dat gebruikt wordt om schrijftabletten en blaasinstrumenten uit te maken.

Verzorging

Heeft u vragen over de verzorging van deze plant? Die kunt u stellen op mijn forum over de verzorging van planten. Misschien weet iemand het antwoord of staat er reeds een antwoord voor u.

Literatuur

Buxus
http://nl.wikipedia.org/wiki/Buxus

Buxus sempervirens
http://www.buxushof.nl/

Ruud van der Meijden
Heukels Flora van Nederland, 23^e druk
Wolters- Noordhoff, 2005

Stevens, P.F. (2001 en later).
Angiosperm Phylogeny Website, Versie 6, Mei 2005
http://www.mobot.org/MOBOT/research/APweb/

Links

Meer informatie over de Buxus sempervirens kunt u onder andere vinden op: