De Puya raimondii is één van de honderd soorten bromelia's uit het geslacht Puya. De familie Bromeliaceae is een familie, die uitsluitend voorkomt in Zuid- en Noord- Amerika. Het verspreidingsgebied loopt van Virginia in de Verenigde Staten tot Zuid- Argentinië. Tot deze familie behoren terrestisch planten (= planten, die in de grond wortelen) en epifyten (= planten die op bomen of stenen wortelen). Tot de laatste categorie behoren de Tillandsia's. Een bekende Tillandsia is het Spaanse mos, T. usneoides , die in Midden Amerika aan telefoondraden hangt. Deze plant besprak ik eerder in de Hortuskrant, namelijk in het lentenummer van 1988.

Bromelia's zijn onder andere gekenmerkt door bladrozetten die bstaan uit stijve hoornige bladeren. De primitiefste bromelia's zijn de terrestische planten, waartoe ook het geslacht Puya behoort. Zij hebben nog een goed ontwikkeld wortelstelsel. De epifytische soorten nemen of direct water op uit de lucht (bij bijvoorbeeld het geslacht Tillandsia) of halen dit uit een 'reservoir', dat wordt gevormd doordat de bladvoeten van het bladrozet goed tegen elkaar liggen. Het water wordt uit dit reservoir gehaald door. trichomen of zuigharen (bijvoorbeeld bij Achmea en Guzmania).

De bloeiwijze van de bromelia's is een tros of pluim, die boven het bladrozet uitsteekt. Bij veel planten uit deze familie sterft de bladrozet na de bloei af. Dat geldt onder andere ook voor de nestbromelia, die als kamerplant gebruikt wordt. Gelukkig vormt de bladrozet vaak weer nieuwe zijscheuten, die weer kunnen uitgroeien tot een nieuwe plant.

De soorten van het geslacht Puya groeien op hoge standplaatsen in de Andes vanaf Ecuador tot in Noord Chili. De naam Puya is afkomstig van Chileense indianen.
De P. raimondii is een van de hoogst voorkomende bromelia's. Hij groeit vanaf Centraal Peru (Cordillera Blanca en Cordillera Negra) tot aan het Titicaca meer op een gemiddelde hoogte van 3800- 4300 m. Er zijn echter ook planten gevonden tot op een hoogte van 4800 meter.

Klik op de thumbnails als je de grote foto's  wilt zien (respectievelijk 85 Kb, 85Kb en 94 Kb) Foto Links: Een overzichtfoto van bloeiende Puya raimondii  Foto Rechts: Detailfoto van de afzonderlijke bloeiende planten (Foto's: Marianne Van Roy)

Deze reuzenbromelia bloeit ook maar eens uit één bladrozet, als deze oud genoeg is. Waarschijnlijk is dat op een leeftijd van 80 tot 100 jaar. De Puya raimondii bezit ook één van de langste bloeiwijzen. Een bloeiwijze kan bijna10 meter lang zijn en kan bestaan uit wel 8000 witte bloemen. Overigens heeft de Talipot palm (Corypha umbraculifera) uit India de grootste bloeiwijze, bij deze palm kan de bloeiwijze meer dan 10 meter lang zijn en miljoenen bloemen hebben.

Ondanks de miljoenen zaden die een bloeiende Puya produceert, is het aantal planten de afgelopen eeuw afgenomen. De Puya groeit voornamelijk op de eindeloze grassteppen van de Puna, de hoogvlakte die in Peru tussen de beide Cordillera's ligt op een hoogte van 4000 meter of hoger. Voor de indianen en hun kudden zijn de Puya's de enige brandstof, waarmee ze zich warm kunnen houden. Gelukkig bestaan er enkele natuurreservaten, waar deze reuzenbromelia beschermd wordt.

De Puya raimondii kunt u in de Hortus aantreffen in het woestijngedeelte van de Drie-  klimatenkas.