Weinig producten die door zoveel mensen op aaarde worden gegeten als de
aardappel. Tussen 2011 en 2913 is er volgens de Voedsel- en Landbouwiorganisatie
(FAO) van de Verenigde Naties 374 miljoen ton aardappelen geproduceerd.
Naast de aardappel kennen we ook de zoete aardappel: de bataat. De productie van
deze knol bedroeg in dezelfde periode ongeveer 104 miljoen ton.
Klik op de thumbnails als
je de grote foto's wilt zien.
Links: Een
tekening van de zoete aardappel
Rechts: De
zoete aardappel groeit in de Educatieve of Vlinderkas van de Hortus
Botanicus
Foto's : Fred Triep
De zoete aardappel is geen verwant van de gewone aardappel. De bataat is het
ondergronds deel van een soort uit de windefamilie (Convolvulaceae), namelijk
Ipomoea batatas. De planten uit de windefamilie hebben verspreide bladeren
langs de stengel en regelmatige gevormde vijfdelige bloemen: vijf
bloemkroonbladen, vijf kelkbladeren en 5 of 10 meeldraden. Bekende planten uit
deze familie zijn in Nederland de soorten uit het geslacht
Convolvulus, de akkerwinde (C.
arvensis), zeewinde ( C. soldanella),
haagwinde (C. sepium) en de gestreepte
winde (C. sylvatica). Het is een
kosmopolitische familie die ongeveer 1600 soorten telt. Tot het geslacht Ipomoea
worden ongeveer 300 tot 500 soorten gerekend. Net als de meeste planten uit deze
familie zijn het klimmers. De opvallende schotelvormige bloemen van de planten
uit dit geslacht zijn meestal één dag open, vandaar dat ze ook dagwindes genoemd
worden. Veel soorten uit dit geslacht worden ook als sierplant gekweekt, zoals
de paarse prachtwinde (Ipomoea purpurea). Op veel tropische stranden vindt men de
geitenhoefwinde (Ipomoea pres-caprea),
een kruipende plant met bladeren die op een geitenhoef lijken. Deze plant
verspreidt zich over de zeeën doordat de zaden blijven drijven. Hij kan op elke
stengelknoop wortelen, waardoor hij het zand goed vastlegt.
Klik op de thumbnails als
je de grote foto's wilt zien.
Links: Een
bloeiende paarse prachtwinde (Ipomoea purpurea)
Rechts: De
geitenhoefwinde (Ipomoea pres-caprae) op het strand van Mananjary
(Madagaskar)
Foto's : Fred Triep
Bladeren als groente
De bataat (Ipomoea.batatas) komt
oorspronkelijk uit Zuid- Amerika. Door de Spanjaarden en later de Portugezen
brachten dit voedingsgewas naar Zuidoost- Azië, waar het een belangrijk
voedingsgewas werd. In Polynesië en Nieuw Guinea kenden ze al eerder de zoete
aardappel. Hij is daar mogelijk al eerder aangevoerd over de Stille Oceaan.
In Nederland wordt zoete aardappel, die van nature alleen in tropische en
subtropische streken gedijt, nog niet veel gegeten, hoewel hij steeds
populairder wordt. In de Surinaamse keuken is de bataat een belangrijk product.
De grootste producent van zoete aardappelen is China, waar ongeveer zeventig
procent van alle bataten op de wereld geteeld wordt. De bataat heeft aan zijn
lange stengels hartvormige bladeren, die gaaf of gelobd zijn. De vorm van
bladeren kan sterk variëren. De bladeren kunnen als bladgroente gegeten worden
en bevatten veel vitamine C. In de bladoksels verschijnen de grote klokvormig
bloemen, die een kleurverloop van wit naar paars hebben. De zoete aardappel
vormt knollen aan zijn bijwortels, waarin reservevoedsel wordt opgeslagen
waaruit de plant later weer kan opgroeien. Deze voedingsbron wordtdoor de mens vrijwel uitsluitend vegetatief vermeerderd. De knollen zijn
variabel, de schil kan wit, geel-oranje, bruin of paars zijn. Er zijn ook
verschillen in zoetheid. Na de oogst is de zoete aardappel beperkt houdbaar.
Daarom oogsten zelfvoorzienende boeren steeds maar een kleine deel van hun
knollen.
Beter voor diabetici?
Alle windesoorten hebben als reservevoedsel geen
zetmeel, maar inuline. Inuline is een polysacharide, opgebouwd uit fructose
eenheden. Dit in tegenstelling tot zetmeel, dat uit meerdere glucosemoleculen
bestaat. Inuline kan niet door de enzymen in de mond en de dunne darm (amylase)
afgebroken worden. De afbraak van inuline begint pas in de dikke darm, waar
sommige bacteriën enzymen uitscheiden die de grote moleculen kunnen afbreken tot
fructose. De verteringsproducten van de zoete aardappel worden daardoor later
opgenomen dan die van de gewone aardappel. Dat zou volgens sommigen beter zijn
voor diabetici. Het gebruik van zoete aardappelen stimuleert de groei van
bacteriën die de inuline omzetten en daardoor verandert de darmflora. De bataat
bevat ook kleine hoeveelheden van de suiker raffinose, dat ook niet in de mond
of de dunne darm afgebroken kan worden. Evenals inuline wordt het door bacteriën
in de dikke darm afgebroken. De afbraakproducten van de bacteriën, die betrokken
zijn bij de omzettingen van inuline en raffinose,zijn onder andere waterstof en
koolstofdioxide. Deze gasproductie kan bij sommige personen tot flatulentie
(winderigheid) leiden. De vormen van de bataat met geel of oranje vlees bevatten
ook veel vitamine A.
Op de deelwebsite Allerhande van supermarkt Albert
Heijn kunt u veel gerechten met zoete aardappelen vinden. De bataat kan in zowel
zoete als hartige gerechten gebruikt worden.
In de Hortus treft u de
zoete aardappel aan in de Vlinderkas.
Literatuur
C. Kalkman Planten voor dagelijks gebruik- Botanische achtergronden en
toepassingen KNNV